Dit moet je weten als Nederlander in België – Part II

• Hotel mama

Of je nu in Rotterdam, Groningen of Maastricht studeert, sommige dingen zijn overal hetzelfde. De studentenavond is een synoniem voor de donderdagavond en ook in het weekend draaien de goed bezochte studentencafés en sociëteiten overuren. Maar in Antwerpen? Uhm, not so much. Van vrijdag tot en met zondag kun je in de studentenbuurt nog net geen speld horen vallen. Onze vriendelijke zuiderburen hebben er namelijk een handje van om op vrijdagmiddag, zo snel mogelijk na de laatste les van de week, massaal naar hun ouders te trekken. Ja ja, we hebben het hier over het mysterieuze fenomeen Hotel Mama.

Het is je misschien al opgevallen dat Belgen een nogal – ahum – andere band hebben met “ons mama”. Waar Nederlandse studenten over het algemeen snel voor zichzelf willen zorgen als ze het nest hebben verlaten, blijven veel Vlaamse moeders zéér betrokken bij het nieuwe leven van hun kleine kapoen. Het verzorgen van maaltijden, het “uitkuisen” van het kot en het wekelijks wassen van een tas voor vuile onderbroeken is hier geen taboe. Cute natuurlijk, maar dat is soms even wennen voor de doorsnee Hollander. Kijk er dus vooral niet raar van op als één van je kotgenoten op zondagavond terugkeert met genoeg Tupperwares om zich heel de week mee te voeden. Jep, true story.

• Alles went, ook mondelinge examens

Het Vlaamse studentenleven omvat naast het oh zo bourgondisch genieten, het op (niet naar) café gaan en het heen-en-weer reizen naar paps en mams natuurlijk ook nog een zeer belangrijk ander aspect: studeren. En bij dat studeren horen examens – en die gaan hier een tikkeltje anders dan in ons kikkerlandje. Geen tentamens om de zes weken, maar twee lange, zware examenperiodes per jaar. In het begin zal je waarschijnlijk even moeten slikken als je er achter komt dat die cursussen hier toch wel van aanzienlijke omvang zijn, maar wees gerust mijn mede landgenoot: het komt écht goed. Het is gewoon een kwestie van wennen.

Naast de tentam – uhm examenperiodes, is er nog een ander groot – en doorgaans gevreesd – verschil tussen de Nederlandse en Belgische evaluatievorm: het mondelinge examen. Vlaamse professoren zijn dól op mondelinge examens. En hoewel de frequentie en moeilijkheidsgraad van die examens verschilt van faculteit tot faculteit, opleiding tot opleiding en prof tot prof, er is altijd één universele regel: wees netjes! Beleefdheid dragen ze hier hoog in het vaandel, dus op je mondelinge examen aankomen op je Adidasslippers is een no go.

• Er is écht een grens

Hoewel het heel vertrouwd kan aanvoelen hier in het mooie zuiden – ze spreken hier immers dezelfde taal en hebben zélfs een Albert Heijn – kom je er na verloop van tijd toch achter dat er tussen Nederland en België een kleine wereld van verschil bestaat. Dat betekent: je hier en daar aanpassen, om uitleg vragen of op je vingers getikt worden omdat je nét iets te direct bent geweest. Oops! Maar weet je, dat is allemaal oké. Er is nu eenmaal echt een grens – wat je trouwens ook wel merkt als je hem met de auto oversteekt (uhm hallo bumpy ride). Ons advies? Geniet ervan, omarm de verschillen, leer ervan en maak er de beste tijd van je leven van. Proost – of SCHOL! – en welkom in Antwerpen!